Inspiratie (2)

Na een goede nacht in een heerlijk berghutbed word ik wakker rond 8.30 uur. Het ontbijt is normaal gesproken van 8.30-10.00 uur, maar in overleg is het eigenlijk deze hele week vanaf 9.00 of soms zelfs vanaf 9.30 uur.

A room with a view
Ik loop het balkon op en kijk m'n ogen uit: wat een geweldig uitzicht! Groene bergen én een besneeuwde bergtop in de verte! Wat een mooi contrast zo op de grens van winter/voorjaar richting zomerseizoen! En het zonnetje schijnt, dus dat belooft ook al veel moois voor vandaag. En wat een contrast met de dag ervoor: Nel had verteld dat er zaterdagochtend nog een laagje sneeuw was gevallen! En nu is het al bijna 20 graden!

Ontbijt in de tuin
Het ontbijt is vandaag dus vanaf 9.30 uur en staat beneden in de stube klaar. Het is een klein buffet, maar het ziet er werkelijk fantastisch uit. Heerlijke geitenkaas, worst, honing van de buurman en vers zelfgebakken brood. Uiteraard mogen de kaiserbrötchen ook niet ontbreken. Naast dit lekkers is er ook nog keus uit een zachtgekookt, middelhard of hardgekookt eitje. En er staat een flinke bak yoghurt, muesli en veel fruit. Heerlijk allemaal. Ik stapel een bordje vol en ga lekker buiten ontbijten, want de rest zit daar ook al. Het is nu al lekker in het zonnetje!

En tijdens het ontbijt gaat het gesprek eigenlijk gewoon weer verder waar het gisteren is opgehouden. Het voelt goed om hier te zijn en ik luister graag naar wat de anderen te vertellen hebben. Iedereen heeft een mooi verhaal, niet alleen de gasten. Ook Hans en Nel, het voelt eigenlijk niet eens dat zij gastheer en gastvrouw zijn, maar we zijn allemaal 1 familie. Nu al. Mooie dynamiek.

Nieuwe gasten
Vlak na het ontbijt komen ook Dennis en Elly aan. Dennis heeft meegedacht aan het concept van de berghut van Hans en Nel en wilde het nu ook zelf meemaken. Een brok energie komt daarmee binnenwaaien. Wordt vast gezellig. En Elly is wat rustiger dan Dennis en ik merk dat ik wel even aan haar moet wennen. Maar dat is eigenlijk vrij snel over als ze enthousiast begint te vertellen over wat ze doet in het dagelijks leven en wat ze daarmee verder wil. Klinkt interessant, kan het alleen niet navertellen. Dus dat ga ik hier ook niet proberen.

Relaxt dagje in de Berghut
Na het ontbijt maak ik alvast een lunch klaar en besluit lekker een dagje in en bij de berghut te blijven. Vind ik wel lekker na een dag reizen. Een aantal anderen gaat wat wandelen en weer een aantal anderen blijft net als ik ook bij de berghut. Ik merk wel dat de zon toch al goed haar werk doet.. Straks toch maar even smeren..

Inspirerende bezigheden
Intussen maak ik wat foto's van de berghut, de omgeving en natuurlijk ook wat van de kleine beestjes die bij de berghut rondzweven. En ik heb een goed en prettig gesprek met Annette.

's Middags wordt het toch wel warm in de zon en er is niet zoveel schaduw. De parasol biedt wel uitkomst. Zo zit ik de rest van de middag gezellig met Annette op de lounge bank voor de berghut. Heerlijk relaxt en genieten dus.

Chocotoff
Vind het toch altijd wel lekker, zo'n lui eerste dagje op vakantie. En eind van de dag zelfs nog even een beetje doezelen. Met als resultaat: een 'chocotoff'gezichtje... Want ja, de zonnebril is wel nodig in de felle zon. Maar ja, dat ziet er natuurlijk niet uit! Ook hier zijn gelukkig geen beelden van.. Al kan iedereen zich vast wel een voorstelling maken van hoe dat er ongeveer uit moet hebben gezien...

'Mieuw'
Het is vandaag zondag en dat is een van de dagen waarop er in de Berghut geen maaltijd wordt geserveerd. We gaan daarom met z'n allen uit eten naar een restaurantje wat we vanuit de tuin van de berghut zien liggen. Klein stukje wandelen/klimmen.. En dus beginnen we om ca 17.15 uur aan de wandeling. Ik ben nu al blij dat ik m'n Nordic-Walking stokken weer mee heb, net als naar Winterberg met Kerst. Het loopt echt heel prettig en zeker in de bergen is het ook nog een extra houvast. De wandeling is ook leuk, dwars tussen de koeien door en over kleine paadjes. En het grappigste is eigenlijk nog wel de kleine kitten die de hele weg omhoog met ons meeloopt. 'Mieuw...'

Het eten is helaas niet om over naar huis te schrijven, maar de gezelligheid van de groep en de wandeling vooraf en na afloop maakt veel goed.

Tijdens het eten vraagt Marianne naar de klankschalen en wanneer we dat gaan doen. Heb ik eigenlijk nog niet over nagedacht, dus dat overvalt me een klein beetje. Nou ja wel dat 'we' dat niet gaan doen, want het is een individuele sessie. Dus niet voor de hele groep. Ik heb nog geen ervaring met bv een klankreis voor een groep. Anders was dat wel een leuke optie geweest. Maar het onderwerp opent wel weer nieuwe gesprekken hierover. Dus wel weer leuk zo. En onverwacht. Ik vind het ergens ook wel prettig dat iemand anders, in dit geval Marianne, er over is begonnen. Ik wist anders ook even niet zo goed wanneer ik het ter sprake zou brengen. Dus ondanks het gevoel van overvallen worden door de vraag, wel een mooie opening naar nieuwe wegen. Fijn.

We nemen trouwens geen toetje bij het restaurant en gaan bij licht nog naar beneden. De kitten blijft achter bij het jochie van het restaurant. Die zijn zo lief samen!

Cake van Annette
Het beloofde toetje nuttigen we bij de berghut. Annette heeft nl. een cake gemaakt die ze normaliter alleen met Pasen en Kerst maakt. Een succesrecept volgens haar. Nou, dat was het hoor! En zelfs meer! Veel noten en drank.. Prima combinatie.. Nu het recept nog even vragen..

Nieuwe thema's
De rest van de avond zitten we bij het kampvuurtje. Gezellig. Er worden alweer allerlei ideeën geopperd. Zo wordt een dagje naar Salzburg gekoppeld aan een spel met verbondenheid. Het spelelement is dat iedereen afzonderlijk door de stad loopt en dan is het afwachten wie elkaar en op welke plek tegenkomt. Dat zou dan een soort van verbondenheid bevestigen. Nu wil ik op zich best naar Salzburg, maar dan gewoon zonder spelelement. Denk ik nu. Voelt een beetje als verplichting en dat is iets wat ik niet wil als ik een dagje naar Salzburg ga. Aan de andere kant is het misschien wel weer heel erg leuk om het wel te doen. Want: wanneer ben je immers weer met zo'n groep ergens en wordt dit mogelijk? De eerste tegenzin verdwijnt dus eigenlijk ook alweer. En dit is dan weer een van de nieuwe thema's van de week. Zoals er op vrijwel ieder moment van de dag weer een ander thema ook tevoorschijn komt. Alles is leuk en goed. Alles mag er zijn.

Waardering achteraf
Ook komt het principe van 'waardering achteraf' ter sprake; je krijgt iets en je betaalt daarvoor een bedrag waarvan je zelf vindt dat hetgeen je hebt gekregen waard is. Dat vind ik toch nog wel een lastige. Komt denk ik vooral door de onbekendheid ermee en het denken in referentiewaardes; 'wat zou het ongeveer kosten', en moet ik daar dan meer of minder voor geven en vooral: wat vinden ze er van als ik te weinig geef of als ik te veel geef..? Een mooi concept, maar ik moet er nog aan wennen. Zit nog een beetje vast in het 'oude' denkpatroon. En ik denk eerlijk gezegd nog heel veel mensen met mij. Misschien toch eens wat meer in verdiepen. Heb tenslotte Society 3.0 al op de Galaxy Tab staan.. Voor nu meng ik me dan nog maar niet in deze gesprekken. Ik merk dat ik hier nu niet veel meer mee kan dan gewoon lekker alles aanhoren en in me op te nemen door te luister. Ik geniet daarvan!

Net als van het kampvuur, de sterrenhemel. En de radertjes die in m'n hoofd draaien: wat zal ik hier straks mee kunnen? Wanneer zal ik de klankschalen doen? Voor wie en aan hoeveel mensen? Waar: binnen of buiten? En wat heb ik daar dan weer aan? Maar intussen ben ik dus vooral aan het genieten dat ik hier bij mag zijn. Dat ik dit mag meebeleven. Het is eigenlijk onbeschrijfelijk. En toch probeer ik het onder woorden te brengen. Niet alleen voor de lezers. Vooral ook voor mezelf om het steeds weer opnieuw te beleven. En er komen zelfs nog meer dagen in deze bijzondere week! En op deze bijzondere plek!

Slaap lekker
Daarom ga ik na deze eerste volledige dag in de Berghut lekker op tijd slapen. Dit keer iets eerder dan gisteren: ca. 0.00 uur. Slaap lekker!